به نقل از“خادم الشهدا معین سعید “،کاروان شهدای غواص پس از گذر از دو شهر نگار و دشتکار شهرستان بردسیر، سرانجام درمحل مسجد جامع تا میدان آزادی این  شهرستان مورد استقبال باشکوه مردم قرار گرفتند.

.

دوّم خرداد 1332 در بردسیر، حسین در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. تحصیلات مقدّماتی اش را در زادگاهش به اتمام رساند و در کنار درس خواندن، با کار کردن، بخشی از سنگینی مسئولیت خانواده را به دوش کشید تا همدمِ تنهایی ها و مددکار سختی های پدر زحمت کش و مادر دل سوزش باشد.

اوایل دهة پنجاه، سرآغاز فصل جدیدی از زندگی او بود؛ چراکه قبولی در رشتة پزشکی دانشگاه شیراز، حضور در محافل فعال انقلابی و جمع مبارزان را به دنبال داشت و او رفته رفته، به عنوان یکی از عناصر فعال مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی در استان فارس و حتی استان های اطراف شناخته شد. در سال های مبارزه، حسین هم پای سایر جوانان مسلمان ایرانی از پای ننشست و خود را وقف خدمت به اسلام و انقلاب کرد. چند ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به دنبال تحرکات عناصر ضد انقلاب در غرب کشور، سراسیمه به آن جا شتافت و کار کمک رسانی به مجروحان و مردم ستم دیدة کردستان را به عهده گرفت.

از شهید دکتر «حسین گرکانی نژاد مشیزی» به عنوان نخستین پزشک شهید جمهوری اسلامی ایران یاد می شود که در بیست ویکم شهریور 1358 توسط منافقان کوردل ترور شد و با ریختن خون پاکش در شهر سردشت، راه آسمان را در پیش گرفت. «نسأل الله منازل الشهداء»

ششم فروردين 1345، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش ناصر، فروشندهبود و مادرش گلبانو نام داشت.  دانش آموز چهارممتوسطه در رشته  تجربی بود. به عنوان  بسیجی در جبهه حضور  يافت. بيست و سوم تير 1361،در شرق بصره عراق  شهيد شد. تا کنون اثری ازپیکرش بدست نیامده است.

پیکر پاک شهید برو مندمان شهید غلامرضا مظاهریان همراه با قافله شهدای غواص به آغوش میهن  برگشت پیکر پاک این شهید روز سه شنبه 20/05/1394 در گلستان شهدای اصفهان به خاک سپرده می شود.

نام: احمد

شهرت: ریزی

نام پدر: بختیار

تاریخ تولد: 1341

محل تولد:  وينيچه

تاریخ شهادت:  22/1/1362

محل شهادت: پاسگاه شرهاني

محل دفن: گلستان شهداي وينيچه

   شهيد احمد ريزي در سال 1341 در محله وينيچه، يكي از محله‌هاي شهر ديزيچه متولد شد. خانواده او از راه كشاورزي امرار معاش مي‌كردند و مانند اكثر كشاورزان با روزي حلال و دلي مملو از مهر خداوند، زندگي را می¬گذراندند. هنوز هم كوچه پس‌كوچه‌هایي كه به مدرسه كشاورز منتهي مي‌شود، رفت و آمد او را به اين دبستان به خاطر سپرده‌اند. نمي‌دانم چند نفر شهيد را اين مدرسه در دامان خود پرورش داده است؟ ولي اين را مي‌دانم كه هنوز هم از در و ديوار اين مدرسه مي‌شود بوي شهدایش را استشمام كرد........

مراجعه فرمایید به ادامه مطلب